Vrijdagmorgen reden de meesten op eigen gelegenheid richting hotel Zur Börse in het centrum van Hameln, want dat was de locatie waar we het gehele weekend zouden verblijven. Mooi midden in de Altstadt en na aankomst werden we eerst verwacht in het Museumscafé waar we Kaffee und Torte kregen aangeboden. Dat lieten de heren en enkele dames (partners waren ook mee ter verhoging van de feestvreugde) zich goed smaken.
Hameln is natuurlijk bekend van het sprookje van de Rattenvanger van Hamelen en dat zie en merk je echt overal. Waar je ook gaat of staat in het centrum, overal kom je de bekende figuren uit dit sprookje wel tegen. Er loopt zelfs een echte Rattenvanger door het centrum, een bijzonder heerschap die al fluitend de bezoekers (of ratten…?) in de stad achter zich aan probeert te krijgen.
´s Middags meteen op weg voor de eerste tocht over zo´n 85 km. Deze ging met een ruime boog in de richting van Rinteln, daarna oostwaarts over de kam van het Wesergebergte met mooie beklimmingen en dito afdalingen. Regelmatig een klim van 4 of 5 km lengte tegen een prettig percentage en daarna weer heerlijk afdalen, wat een heerlijk fietsgebied. Uiteindelijk via Langenfeld en Holtensen weer terug naar Hameln. Ook de MTBers hadden hun eerste tocht door de bossen verreden en waren behoorlijk onder de indruk hoe zwaar en steil het hier was. Na een een prima diner, ging de hele groep op zoek naar een kroeg in de Altstadt en die werd snel gevonden: Zur Badewanne. Kom je daar met ongeveer 40 man/vrouw binnenvallen, kroeg in één keer barstensvol. Maar gezellig was het wel en de (feest)stemming werd nog eens danig verhoogd toen er een groep duitsers uit Bocholt (bij Aalten) binnen kwam. Eén van die gasten kende het halve repertoire van Normaal uit zijn hoofd en Vrouw Haverkamp was veruit favoriet, kortom in Hameln kennen ze Frau Haverkamp nu ook.
Volgende ochtend eerst een stevig ontbijt en daarna op weg voor een tocht van 120 km in zuidelijke richting. Eerst via Bad Pyrmont een mooie lange klim naar Kleinenberg. Verder zuidwaarts ging het, over een prachtig heuvelend parkoers totdat we aan de horizon een flinke heuvel zagen opdoemen met daarop een tv-mast: de Köterberg. En die doet zijn naam wel een beetje eer aan, hij heeft wat weg van zijn bijna naamgenoot in ZuidLimburg, de Keutenberg. Deze Köterberg is letterlijk het hoogtepunt van de dag, want de top ligt op 500 meter hoogte. De klim was stevig, heel stevig wel. Vooral de laatste kilometer kende stijgingspercentages tot 18 % en dan ben je blij dat je uiteindelijk boven bent. Maar het uitzicht vergoedde veel (en de erwtensoep en Frankfurters ook). Van daaruit natuurlijk weer kilometers dalen, afgewisseld door weer een mooie klim. Het landschap rolt onder je door en het is echt fantastisch fietsen hier. Via Brevörde, Ottenstein naar Amelgasten en toen doemde Hameln al weer op. De moutainbikers hadden een flinke tocht gereden van zo´n 80 km en die kwamen ook behoorlijk uitgepierd het hotel binnenvallen. Na het diner weer naar de kroeg en de glazen Kulmbacher gingen er wel weer in die avond.
Zondagmorgen wederom ontbijt en nog een tocht, nu eentje van 75 km. Het wordt eentonig, maar ook dit was weer een prachtige route met mooie beklimmingen. Aardig was dat we met een veerpontje de rivier de Weser over moesten, dat is toch weer wat anders dan altijd over een brug. Vroeg in de middag waren de meesten weer terug en daarna togen de eerste mensen huiswaarts. De laatsten vertrokken na nog een hapje in oude centrum te hebben gedaan rond 16.00 uur en iedereen kon terugkijken op een geweldig mooi fietsweekend. Organisatie verdiend een dikke pluim, het was allemaal perfect geregeld. We kijken uit naar het clubweekend volgend jaar !!
